دلایل دیر حرف زدن کودک و تاخیر در گفتار چیست؟

تأخیر گفتار و اختلالات زبانی کودکان دلایل احتمالی متعددی دارد. برخی از تاخیرهای گفتاری و دیر حرف زدن کودک با بیماری های مادرزادی مانند سندروم داون مرتبط هستند. اما متاسفانه اغلب در حدود دو سالگی والدین متوجه می شوند که فرزندشان با سایر کودکان هم سن و سال خود هماهنگی ندارد. برخی دیگر از دلایل تاخیر در گفتار کودکان مربوط به نوع رفتار و عملکرد والدین دارد. پس به طور کلی می توان عوامل و علت های ایجاد اختلال تاخیر در گفتار کودکان را به دو دسته اکتسابی، که رفتارها و عملکردهای والدین و اطرافیان دلیل آن هستند، و مادرزادی، که ممکن است نوعی بیماری یا اختلال باشند، تقسیم کرد. برخی از مهم ترین و رایج ترین دلایل دیر حرف زدن کودک یا تاخیر در گفتار عبارتند از:

 اختلال شنوایی

کودکانی که دچار اختلال شنوایی هستند، معمولا دچار اختلال زبان نیز می شوند. کودکانی که نمی شنوند و نمی توانند از گفتار و صحبت های دیگران الگو برداری کنند، مسلما برای تکلم نیز مشکل دارند. یادگیری برقراری ارتباط زبانی برای این گونه افراد به شدت سخت و در برخی از موارد غیر ممکن خواهد بود.

 اوتیسم

همه کودکان مبتلا به اوتیسم تاخیر زبانی ندارند. اما می توان گفت بیماری ها و اختلالاتی مثل اوتیسم می تواند بر ارتباطات زبانی کودکان تاثیر قابل توجهی بگذارد و علت دیر حرف زدن کودک پسر یا دختر باشد.

 ناتوانی ذهنی

تأخیر گفتار ممکن است از یک مشکل مغزی نیز ناشی شود. اکثر ناتوانی های ذهنی می تواند باعث تاخیر زبانی شود. تأخیر گفتار با اشکال مختلف ناتوانی های ذهنی، مرتبط است. مثلا نارسا خوانی، سندروم داون و یا سایر ناتوانی های یادگیری در برخی از موارد می تواند منجر به تاخیر گفتاری در کودکان شود.

 چندین مسئله روانی-اجتماعی

مسائلی که باعث ناراحتی اعصاب، افسردگی و بیماری های روانی در کودکان می شود نیز یکی از علل تأخیر در گفتار به شمار می روند. به عنوان مثال، بی توجهی شدید می تواند منجر به مشکلاتی در رشد زبان شود. همچنین کودکانی که از استرس و اضطراب بیش از اندازه رنج می برند نیز ممکن است تاخیر در گفتار را تجربه کنند. اگر به دنبال یافتن نشانه های استرس و اضطراب در کودکان هستید، می توانید از مقاله علائم استرس و اضطراب در کودکان کمک بگیرید.

 فرصت های کمتر برای گفتگو و منزوی بودن کودک

اگر کودک در اکثر مواقع منزوی و گوشه گیر باشد. یا اغلب شاهد مکالمات بزرگسالان نباشد، ممکن است دچار تاخیر در گفتار شود. والدینی که زیاد با نوزاد و یا کودک خردسال خود ارتباط برقرار نمی کنند. با او صحبت نمی کنند، کودکی ساکت دارند که نمی تواند به درستی با دیگران ارتباط برقرار کند. اگر شما با فرزند خود صحبت نکنید و یا او را از جمع های خانوادگی خود دور کنید، پس کودک چگونه می خواهد صحبت کردن و برقراری ارتباط زبانی را یاد بگیرد؟ مطالعات نشان داده است افرادی که با نوزاد خود به طور منظم صحبت می کنند، کودکشان زودتر از بقیه همسالانش می تواند صحبت کند. همچنین سن حرف زدن کودک پسر یا دختر برای آنها کمتر خواهد شد. پس به یاد داشته باشید که، کودکان هر آنچه که یاد می گیرند أساسا با تقلید از محیط اطراف است.

• تاخیر در صحبت کردن کودک چگونه تشخیص داده می شود؟

برای شناسایی و تشخیص تاخیر در گفتار، والدین باید به خوبی از علائم و نشانه های تاخیر در صحبت کردن کودک آگاه باشند. پیگیری چگونگی پیشرفت کودک در استفاده از کلمات و ساختن جملات و برقراری ارتباط بسیار ضروری است. اما والدین قبل از هر گونه تصمیم گیری نهایی و مداخله برای درمان، باید به یک مشاوره کودک و یا متخصص گفتار درمانی مراجعه کنند تا به طور صد در صد نسبت به مشکل کودک خود اطمینان حاصل نمایند. پس از انجام یک ارزیابی پزشکی کامل، روانشناس شما را به یک آسیب شناس گفتار – زبان ارجاع می دهد. آنها یک ارزیابی جامع از زبان بیانی و دریافتی کودک شما انجام خواهند داد تا مشخص شود که آیا کودک شما تاخیر زبانی دارد یا خیر. این ارزیابی بر اشکال مختلف اتباط کلامی و غیر کلامی متمرکز خواهد بود. همچنین از معیارهای استاندارد برای تشخیص و نتیجه گیری استفاده خواهد شد.

پس از تکمیل ارزیابی گفتار و زبان، آسیب شناس زبان و یا کارشناس گفتار درمانی، ممکن است آزمون های دیگری را توصیه کند. به عنوان مثال، یک معاینه شنوایی می تواند به آنها کمک کند تا تشخیص دهند که آیا کودک شما دچار اختلال شنوایی است یا خیر. کودک شما ممکن است مشکلات شنوایی داشته باشد که نادیده گرفته شده است. همانطور که گفته شد مشکل در شنوایی می تواند منجر به تاخیر در گفتار نیز شود. پس برای تشخیص تاخیر در حرف زدن کودک و استاندارد سن حرف زدن کودک دختر یا پسر، شما حتما باید به یک روانشناس و یا متخصص در این زمینه مراجعه کنید. نمی توان به تنهایی و فقط با مشاهده چند نشانه نتیجه گرفت که کودک به تاخیر در گفتار دچار است.